یوم‌ الزینب (سلام‌الله‌علیها) در زنجان؛ روزی که عشق بدون مرز جاری می‌شود

هر سال که می‌رسد، زنجان، این شهر عشق و وفاداری، در روزی مشخص، پایتخت عزم و ارادت به بانوی حماسه و ایثار، حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها)، می‌شود. روزی است که در آن، تاریخ‌سازان عاشورایی، از سراسر کشور و حتی کشورهای دور، در کنار مردم این دیار بزرگ، گرد هم می‌آیند تا چشمانشان، قلب و روحشان را در محفل عزای زینب کبری(سلام‌الله‌علیها) غرق کنند.

به گزارش پایگاه خبری زنجان ورزشی 24،هر سال که می‌رسد، زنجان، این شهر عشق و وفاداری، در روزی مشخص، پایتخت عزم و ارادت به بانوی حماسه و ایثار، حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها)، می‌شود. روزی است که در آن، تاریخ‌سازان عاشورایی، از سراسر کشور و حتی کشورهای دور، در کنار مردم این دیار بزرگ، گرد هم می‌آیند تا چشمانشان، قلب و روحشان را در محفل عزای زینب کبری(سلام‌الله‌علیها) غرق کنند.

این روز، برای زنجانی‌ها تنها یک مراسم عزاداری نیست، بلکه تجدید بیعتی است با مکتب شهادت، عشق و فداکاری. دسته‌های عزاداری زینبیه، با علم‌های بلند و شورحال، خیابان‌های شهر را درنوردیده و با هر قدم، یاد و نام زینب (سلام‌الله‌علیها) را زنده می‌کنند. دوشادوش پیر و جوان، کودک و زن، همه در صفوفی منظم، محو تماشای حماسه‌ای هستند که هزاران سال قبل، در کربلا رقم خورد. این روز، نماد ارادت و عشق است، روزی که اشک‌ها، ناله‌ها و نواهای حزن، فضای شهر را پر می‌کند و هر گوشه‌ای از خیابان، بوی فداکاری و ایثار می‌دهد.

در این مراسم، عکاسان و تصویربرداران، نقش مهمی دارند. منتظرند تا لحظه‌های ناب و متفاوتی را ثبت کنند؛ لحظه‌هایی که هر کدامشان آنقدر ارزشمند است که نسل‌ها، سال‌ها و قرن‌ها آن‌ها را به عنوان گواه عشق و وفاداری به یاد خواهد سپرد. از سراسر استان، و حتی کشورهای همسایه، عکاسان با دوربین‌هایشان آمده‌اند تا مروری نو بر این زیبایی بی‌نظیر بزنند؛ عکاسانی که چشم‌هایشان، زبان‌هایشان و دوربین‌هایشان، شاهدانی بر عشق و ایثار یک ملت هستند.

در این روز، عکاسی به معجزه‌ای می‌ماند. هر عکس، یک قصه است؛ قصه‌ای از ارادت بی‌پایان، فداکاری بی‌منت، و ایمان عمیق به راه حسین(ع) و زینب کبری(سلام‌الله‌علیها). این عکس‌ها، در قاب‌هایشان، لحظه‌های ناب را به تصویر می‌کشند که هر نگاه، انگار می‌خواهد با تمام وجود، عشق خود را فریاد کند، حتی اگر نزدیک باشد در نعره‌های حزن و اشک غرق شود.

در خیابان‌ها، دسته‌های عزاداری، در حال حرکت هستند؛ نوای «لبیک یا زینب» در فضا طنین‌انداز است و چشمان حسرت‌بار و پر از اشک، محبت و اشتیاق، بین مردم رد و بدل می‌شود. زنان، با چادرهای سیاه، گل‌های یاس و نرگس، در کنار مردان، با علم‌های بلند و دست‌های به هم پیوسته، نشان می‌دهند که عشق زینب(سلام‌الله‌علیها)، چه قدر قوی و پایدار است. نوجوانان و کودکان، با لباس‌های عزاداری، آمده‌اند تا نشان دهند که راه زینب، راه تاریخ ساز است و نسل آینده، ادامه دهندۀ این مسیر مقدس است.

عکس‌هایی که ثبت می‌شود، شاید حتی هزاران سال بعد، زنده بمانند؛ در صفحات تاریخ، در برگه‌های دل‌ها و در حافظه‌های نسل‌ها. این عکس‌ها، لحظه‌های استثنایی را نشان می‌دهند؛ لحظه‌هایی که در آن، انسان در مقابل عظمت عشق و فداکاری زینب(سلام‌الله‌علیها)، بی‌اختیار اشک جاری می‌کند و بداند که این راه، راه ریاضت و صبر است، راهی بر مدار ایثار و فداکاری.

در فضای مجازی، و در صفحات تاریخ، این تصاویر، عاشقانه‌ترین روایت‌های قیام و عشق را روایت می‌کنند. از عکاسانی که از دیارهای مختلف آمده‌اند، می‌خواهم، لحظه‌های بی‌نظیر را بی‌پرده ثبت کنند؛ از نگاه‌های پر اشک، از حرکات غبارآلود، از علم‌های در حال حرکت در باد، و از هر تصویری که دلی می‌رباید و سلام بر روح بلند زینب(سلام‌الله‌علیها) می‌فرستد.

در پایان، باید گفت که این روز، فقط یک روز نیست؛ بلکه تجلی‌گاه عشق بی‌کران است. روزی است که در آن، قلب‌ها، در رثای زینب (سلام‌الله‌علیها)، می‌تپد و اشک‌ها، محفلی از وفاداری و بی‌قراری می‌سازند. روزی است که احساس مشترک همه قلب‌ها، نشان می‌دهد که راه حسین(ع) ادامه دارد، و زینب، همچنان نماد صبر، استقامت و عشق است.

این روز، در زنجان، در قاب تصویر و در دل‌های مردمی که بی‌وقفه برای دیدن، شرکت کردن و ثبت کردن می‌آیند، زنده است و همیشه جاری خواهد بود. روزی که عشق، فداکاری و وفاداری، در کنار هم، محکم‌ترین پیوندها را می‌سازند و تاریخ به تماشای عظمت بانوی قهرمان می‌نشیند.

نرگس رسولی

خروج از نسخه موبایل